Γράφει η Χρυσαυγή Ατσιδάκου

Συμβολαιογράφος – Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια

Μ2 Prof.

Ακόμα ένας Νοέμβριος και κάθε φορά οι ίδιες σκέψεις, οι ίδιες αγωνίες, οι ίδιοι προβληματισμοί, αλλά και η ίδια προσευχή για εκείνο το Νοέμβριο, για εκείνη την 25^η Νοεμβρίου που και για τις γυναίκες και για την ανθρωπότητα συνολικά, θα είναι απλά ακόμα μία ημέρα στο ημερολόγιο. Σε εκείνη την 25^η Νοεμβρίου που δε θα υπάρχει κάτι άλλο πια να θρηνήσουμε ή να κατακτηθεί.

Και πάλι κάποιοι θα πουν … μα πάλι για τη βία κατά των γυναικών;   Ναι και πάλι και πάντα και όσο χρειάζεται.  Και ας μιλάμε και ας γράφουμε  και ας μην αφήνουμε τίποτα να πέσει κάτω, όσο συνεχίζουν εκεί έξω να πεθαίνουν βάναυσα, άδικα, αλλά και να τραυματίζονται αθώες ψυχές πίσω από κλειστές πόρτες.

Μέχρι όμως να έρθει εκείνη η μέρα που δε θα χρειάζεται πια να αφιερώνουμε μέρες, ώρες και μελάνι για την έμφυλη και ενδοοικογενειακή βία, οι αριθμοί μιλούν, φωνάζουν, σπαράζουν, τρομάζουν …

Δεκατέσσερις γυναικοκτονίες έχουν καταγραφεί στην Ελλάδα από τις αρχές του 2024. Ανά εβδομάδα οι συλλήψεις για ενδοοικογενειακή βία είναι σταθερά πάνω από 200. Ως το πρώτο 5μηνο του 2024, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, κατεγράφησαν 3.814 κλήσεις από θύματα ενδοοικογενειακής βίας και 1.357 συλλήψεις κακοποιητών.  Στον πλανήτη κάθε χρόνο  σημειώνονται 50.000 γυναικοκτονίες, δηλαδή κατά μέσο όρο δολοφονούνται 137 γυναίκες κάθε ημέρα, δηλαδή μία κάθε 10 λεπτά. Ως προς τον τρόπο θανάτωσής τους το 1/3 μαχαιρώνεται, το 1/3 φονεύεται με πυροβόλο όπλο, το 20% στραγγαλίζεται, ενώ το 10% ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου.

Από όλους αυτούς τους αριθμούς αυτός που τρομάζει περισσότερο είναι αυτός των χιλιάδων κλήσεων ήδη το πρώτο πεντάμηνο του 2024. Χιλιάδες γυναίκες καθημερινά υποφέρουν πίσω από κλειστές πόρτες με τους θύτες να αισθάνονται υπεράνω νόμου.

Το ότι η γυναίκα πια δεν είναι ένα πρόσωπο απόλυτα εξαρτημένο από τον άνδρα και ετεροπροσδιοριζόμενο δεν είναι ανεκτό. Η χειραφέτησή της και όλες οι σημαντικές κατακτήσεις προς την ισότητα παγκοσμίως για κάποιους είναι πρόβλημα με λύση του η βία.   Αυτή είναι βέβαια μία από τις αιτίες. Υπάρχουν δυστυχώς και πολλές ακόμη, όπως που δε θα αναλυθούν στο παρόν.

Το ζητούμενο είναι όμως πως αντιδρούμε μπροστά σε μία πραγματικότητα που μας αγγίζει περισσότερο από όσο νομίζουμε. Καταρχάς είναι σημαντικό να είμαστε όλοι και όλες σωστά ενημερωμένοι για την υποστήριξη που παρέχεται σε ένα πρόσωπο – θύμα βίας και τις δυνατότητες που του δίνει η πολιτεία να προστατευθεί. Σημαντικό ακόμη το να θυμόμαστε η βία δεν κοιτά οικονομικό, κοινωνικό ή επιστημονικό status θύματος θύτη. Άλλο που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πέρα και πάνω από όσα μπορεί να μας χωρίζουν πολιτικά ή κοινωνικά είναι ότι η αντιμετώπιση της βίας αποτελεί εθνικό στόχο που απαιτεί κοινή προσπάθεια , βούληση και απόφαση.

Ακόμη, είναι καθοριστικό το να συνειδητοποιήσουμε, όπου κι αν ζούμε, είτε σε μεγάλη πόλη, είτε σε μικρό χωριό, ότι όταν κάποιος γνωρίζει ή υποπτεύεται την άσκηση βίας, οφείλει να μιλά! Η σιωπή είναι συνενοχή, χωρίς υπερβολή. Δεν είναι άλλου δουλειά να μιλήσει όταν ξέρει, αλλά καθενός και καθεμιάς μας. Σήμερα μπορεί να είναι η άγνωστη γειτόνισσα στην πολυκατοικία,  αύριο όμως μπορεί είναι η κόρη, η αδελφή, η σύζυγος, η μητέρα, η φίλη μας … και κάποιος να το ξέρει … και να εξαρτάται η ζωή της από το να το μιλήσει αυτός ο κάποιος!

Στα θετικά του θέματος, το ότι τα τελευταία χρόνια δεν έγιναν απλά βήματα, αλλά άλματα προς την  κατεύθυνση της εξάλειψης της έμφυλης βίας και της προστασίας των θυμάτων όπως ενδεικτικά το «Pαnic Button» ή «Κουμπί Πανικού», η αξιοποίηση του οριζόντιου Εργαλείου Εκτίμησης Κινδύνου Έμφυλης βίας, ο «Οδηγός Τσέπης για την Έμφυλη Βία», η Γραμμή SOS 15900 ,που λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο για όλο το χρόνο, τα 44 συμβουλευτικά κέντρα του Δικτύου Δομών της Γενικής Γραμματείας Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, οι 19 ξενώνες στους οποίους φιλοξενούνται κακοποιημένες γυναίκες, η συνεργασία της Γενικής Γραμματείας Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων με τους Δικηγορικούς Συλλόγους της χώρας για την παροχή νομικής δωρεάν βοήθειας προς κάθε κακοποιημένη γυναίκα που απευθύνεται στα Συμβουλευτικά Κέντρα του Δικτύου Δομών , η διαδικτυακή πύλη metoo.gov.gr., σε συνδυασμό φυσικά με την αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου και την θέσπιση νέων προστατευτικών διατάξεων (πρόσφατα με τον νόμο 5090/2024 «Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης» , αλλά και με προγενέστερους) καθώς και τη δημιουργία γραφείων υποδοχής περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας της ΕΛΑΣ.

Η καταστολή όμως είναι η μία μόνο όψη της αντιμετώπισης της έμφυλης βίας. Χρειάζεται διαρκής δουλειά και σε πολλά επίπεδα. Γι’ αυτό και το ίδιο πνεύμα προστασίας της γυναίκας πρέπει να διαπερνά οριζόντια όλες τις επιλογές της πολιτείας από την καθιέρωσή της  γυναίκας στην εργασία, ώστε να κινηθεί αυτόνομα και στην κοινωνία, μέχρι το ολοήμερο σχολείο ή τις Νταντάδες της Γειτονιάς, ώστε να διευκολυνθεί και στην καθημερινή ζωή της. Πολύ σημαντικό τέλος ότι για πρώτη φορά υλοποιείται στη χώρα μας Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων με κεντρικούς του άξονες την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, την ισότιμη συμμετοχή των γυναικών σε θέσεις λήψης αποφάσεων, σε ηγετικούς ρόλους και στην αγορά εργασίας, καθώς και την ενσωμάτωση της διάστασης φύλου σε τομεακές πολιτικές.

Πέρα και πάνω από όλα όμως, ας πορευόμαστε με συνείδηση της ατομικής μας ευθύνης σε αυτόν τον αγώνα, που δυστυχώς δεν είναι αγώνας ταχύτητας, αλλά μαραθώνιος. Ας είναι η ματιά μας και οι πράξεις μας, όσο και όπως καθένας και καθεμιά μπορεί, σταθερά στραμμένες στο να κατορθώσουμε όλες και όλοι μαζί να φθάσουμε σε εκείνη την ημέρα, που οι γυναίκες στις αναπτυσσόμενες χώρες δε θα παλεύουν, θυσιάζοντας και την ίδια τους τη ζωή πολλές φορές, για τη διεκδίκηση θεμελιωδών τους δικαιωμάτων, που δε θα καταστρέφονται εκ θεμελίων οι ζωές μικρών κοριτσιών, τα οποία γίνονται αντικείμενο των άρρωστων ορέξεων ανθρωπόμορφων τεράτων, που δε θα γινόμαστε πια μάρτυρες αποτρόπαιων εγκλημάτων επειδή τόσο απλά και κυνικά το θύμα ήταν γυναίκα …