Την φετινή Πρωτοχρονιά την πέρασα στην Πράγα και θα ήθελα να σας πω κάποια πράγματα που είδα δέκα χρόνια μετά την προηγούμενη επίσκεψή μου και μου άρεσαν και κάποια όχι και τα κατατάσσω στα αρνητικά…

Φέτος επέλεξαν πολλοί την Πράγα με το φόβο τρομοκρατικών χτυπημάτων σε άλλα πιο κοσμικά, ευρωπαϊκά σημεία. Η Πράγα είναι και θα είναι ένα στολίδι στην Τσεχία, ωστόσο όταν είναι “πνιγμένη” στους τουρίστες, δυσκολεύεσαι από το να περπατήσεις μέχρι να φας…

Στην υπαίθρια αγορά στο αστρονομικό ρολόι γινόταν το αδιαχώρητο και έπρεπε διαρκώς να σκέφτεσαι την τσάντα σου…

Ουρές για να παραγγείλεις ακόμα κι ένα παραδοσιακό γλυκό….τα περισσότερα εστιατόρια ήθελαν κράτηση και όσα είναι γύρω από το ρολόι σερβίρουν μέτριο φαγητό παρότι η κατανάλωση είναι μεγάλη. Οι τιμές είναι τσιμπημένες σε σχέση με την ποιότητα του φαγητού, αλλά το ξέρεις ότι πληρώνεις την Πράγα την Πρωτοχρονιά. Θεωρώ το Κάρλοβι Βάρι, μια ώρα έξω από την Πράγα είναι και πιο όμορφο και πιο γραφικό και βρίσκεις πολύ καλύτερο φαγητό. Επίσης τα ξενοδοχεία είναι καλύτερα.

Τα ξενοδοχεία στην Πράγα, που είναι 5αστερα και στεγάζονται μέσα σε παλιά κτίρια, ενώ είναι όμορφα, είναι σχετικά κακοδιατηρημένα στο εσωτερικό των δωματίων. Στη δική μου περίπτωση η τιμή δεν ήταν ανάλογη της ποιότητας του δωματίου αλλά και της χωρητικότητας.

Το θέμα “ευγένεια” στον πελάτη με απασχόλησε αρκετά…κυρίως από τους ντόπιους. Χαμογελούν δύσκολα, θεωρούν δεδομένο ότι θα φας εκεί ή θα πιεις κάτι οπότε δεν “σκίζονται” να σε εξυπηρετήσουν, γιατί ξέρουν ότι αν δεν πας εσύ, θα πάει κάποιος άλλος και το τραπέζι δεν θα μείνει ποτέ άδειο.

Οπότε είδα ξεκάθαρα την έλλειψη ευγένειας από το κόψιμο των εισιτηρίων, το πως σε υποδέχονται στο ξενοδοχείο, στο πως αφήνεις τα ρούχα στη γκαρνταρόμπα σε ένα συναυλιακό χώρο, στο πως είναι οι πωλητές στα μαγαζιά…με ελάχιστες εξαιρέσεις, τους πωλητές στις καλές εταιρείες στο μεγάλο πολυκατάστημα στο κέντρο.

Επίσης τα αγγλικά δεν είναι το δυνατό τους σημείο άρα νομίζω ότι η σχέση γλώσσας και ευγένειας κάπου έρχονται σε έναν συνδυασμό, που δεν είναι τόσο φιλικός σε έναν τουρίστα.

Το καλό ήταν ότι δεν είχε θερμοκρασίες υπό το μηδέν όπως παλιά, άρα περπατούσες πιο ευχάριστα, ότι η ατμόσφαιρα ήταν εορταστική και παραμυθένια, η βραδινή βόλτα στο ποτάμι με πλοίο οικονομική και απολαυστική, σε κάποια σημεία το φαγητό είναι καλό, μπορείς να απολαύσεις θέατρο και μουσική σε πολλά σημεία και να δεις πολλούς Έλληνες για να αισθάνεσαι πάντα την μαμά πατρίδα.

Κατά τα άλλα δε νομίζω ότι θα επέλεγα ξανά αυτόν τον προορισμό για Πρωτοχρονιά παρότι πάντα είναι ωραίες οι διακοπές στο εξωτερικό. Ίσως έφταιγε και το κλίμα που ήταν βαρύ μετά το δολοφονικό χτύπημα του φοιτητή και έξω από το Πανεπιστήμιο έβλεπες εκατοντάδες αναμμένα κεράκια.

Φυσικά αυτή ήταν η δική μου εμπειρία…μπορεί σε μια άλλη χρονική στιγμή όχι τόσο τουριστική, να ήταν καλύτερα. Ίσως πάλι η σύγκριση που κάνω στο μυαλό μου με τα εμιράτα, το Ντουμπάι, την Ντόχα και τις παροχές υπηρεσιών εκεί, με οδηγούν σε αυτή τη σκέψη, τα πλην να είναι περισσότερα από τα συν για την Πράγα, γιατί πάντα σκέφτεσαι τι χαλάς, τι περιμένεις να απολαύσεις και τι τελικά παίρνεις….